تعیین میزان برخی از ترکیبات هیدروکربن های آروماتیکی چند حلقه ای موجود در آب آشامیدنی اهواز به روش hplc

سابقه و هدف: هیدروکربنهای آروماتیک چند حلقه ای (pahs) از جمله آلاینده های منابع آبی هستند که بر پایش آن ها در محیط های آبی تاکید می شود. با این نگرش، در این مطالعه غلظت دو ترکیب شاخص از pahs، بنزو α پیرن و دی بنزو (a, h) آنتراسن در آب کارون و تاثیر فرآیند تصفیه بر سطوح آن ها بررسی شد. مواد و روش ها: بدین منظور 20 نمونه ی آب مرکب، هر یک مشتمل بر مخلوط 5 نمونه از هریک از آب های رودخانه کارون در ورودی به تصفیه خانه شماره 2 اهواز و آب های خروجی از آن تصفیه خانه جمع آوری و با hcl غلیظ به 2≥ph رسانده شد. استخراج pahs از نمونه ها با تکنیک spe بر فاز جامد (c18) توسط استونیتریل انجام شد. با تزریق lµ20 از استونیتریل ها به دستگاه hplc مجهز به ستون c18 (mm250×6/4 و µm5) و دتکتور فلورئوسانس (در طول موج های 290 و 430 نانومتر به ترتیب جهت برانگیختگی و نشر) و با عبور فاز متحرک (80 استونیتریل و 20 آب دیونیزه) با سرعت ml/min2/1 در ºc40، pahs استخراج شده جداسازی، شناسایی و تعیین مقدار شدند. نتایج: میانگین غلظت بنزو (α) پیرن و دی بنزو (a,h) آنتراسن در آب کارون ورودی به تصفیه خانه و خروجی از آن به ترتیب (38/6 و 06/25) و (43/0 و 11/8) ppb بود. نتیجه گیری: طبق نتایج بدست آمده میانگین غلظت بنزو (α) پیرن و دی بنزو (a,h) آنتراسن در آب های بررسی شده، از حد مجاز who کمتر بود. نتایج دلالت بر کاهش غلظت آن ها طی فرآیند تصفیه داشت. واژگان کلیدی: بنزو α پیرن، دی بنزو (a,h) آنتراسن، pahs ، آب تصفیه، hplc